bullying

Grupa uczniów pracująca wspólnie przy stole

Prawdy i mity nt. bullyingu, mit 3 – charakterystyki osób jako czynniki ryzyka

Szkoła jest systemem, w którym występuje podział na role społeczne, klasy, stanowiska i statusy, a takim systemom towarzyszy występowanie stereotypów (Jost i Banaji, 1994 ). Teorie dotyczące stereotypów analizują wiele mechanizmów pozwalających nam w uproszczony sposób widzieć rolę ofiary i agresora w sytuacji bullyingu. Badacze zjawiska bullyignu podają osobiste charakterystyki Read more…

By weareok, ago

Prawdy i mity nt. bullyingu, mit 2 – „To pomiędzy nimi” – koło bullyingu

Jeśli patrząc na przemoc rówieśniczą widzimy tylko ofiarę i sprawcę, to widzimy niepełny obraz sytuacji. Szczególnie często pomijamy rolę innych uczniów (Swearer i in., 2009), a aby interweniować skutecznie, trzeba przyjrzeć się również biernym uczestnikom bullyingu. To bierni uczestnicy bullyingu są publicznością osób stosujących agresję, więc ich postawa może zarówno Read more…

By weareok, ago

Prawdy i mity nt. bullyingu, mit 1 – “Drobne ploteczki, niewinne kłamstewka” – o przemocy relacyjnej

Wg. Anderson i Bushman (2002), agresja staje się przemocą, kiedy towarzyszy jej intencja wyrządzenia krzywdy, a zatem relacyjne działania takie jak: podejmowane, aby upokorzyć, poniżyć i wykluczyć z klasowej społeczności SĄ przemocą. Ten typ zachowań przemocowych jest jednak rzadziej zauważany i zgłaszany oraz jest uznawany za mniej dotkliwy (Mazzone i Read more…

By weareok, ago

Dlaczego świadkowie nie stają po stronie poszkodowanego?

Oprócz uzasadnionych powodów braku reakcji (lęk lub niewiedza dot. poprawnych reakcji na przemoc) Barbara Coloroso wymienia jeszcze liczne „wymówki”, którymi świadkowie tłumaczą swój brak działania, popieranie sprawców, a nawet przyłączanie się do dręczenia: Z badań Ch. Salmivalli (1999) wiemy, że pomimo negatywnego u większości uczniów stosunku do dręczenia taka postawa Read more…

By weareok, ago

Przemoc rówieśnicza – rola świadka

Tylko nieliczni uczniowie biorą bezpośredni udział w aktach dręczenia. Pozostałe dzieci w klasie, czyli zdecydowana większość, to tzw. świadkowie. Wobec takiej sytuacji wielu dorosłych zastanawia się, jak to możliwe, że przemoc funkcjonuje w grupie, w której przeważająca liczba osób jej nie stosuje. Kanadyjscy badacze na terenie kilku szkół podstawowych przeprowadzili Read more…

By weareok, ago
Skip to content