Wg. Anderson i Bushman (2002), agresja staje się przemocą, kiedy towarzyszy jej intencja wyrządzenia krzywdy, a zatem relacyjne działania takie jak:
- plotkowanie,
- psucie reputacji,
- nastawianie klasy przeciwko,
- manipulacje,
- udawanie relacji,
- zbiorowe ignorowanie
podejmowane, aby upokorzyć, poniżyć i wykluczyć z klasowej społeczności SĄ przemocą.
Ten typ zachowań przemocowych jest jednak rzadziej zauważany i zgłaszany oraz jest uznawany za mniej dotkliwy (Mazzone i in., 2021; Mishna i in., 2005, 2006; Przewłocka, 2015), podczas gdy Søndergaard (2012) skonceptualizowała teorię lęku przed śmiercią społeczną, którą następnie potwierdził Thornberg (2017) – wg. tej teorii to, czego najbardziej obawiają się uczniowie bycie wykluczonym z grupy, samotnym i pozbawionym przyjaciół.
Bibliografia:
Bullying – prześladowanie rówieśnicze. Prawdy i mity na temat zjawiska Jakub T. Mróz , Małgorzata Wójcik, Jacek Pyżalski
Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka Vol. 21 Nr 4 (2022)
0 Comments